Miksologia molekularna to praktyka mieszania drinków z wykorzystaniem nauki do manipulowania składnikami na poziomie molekularnym. Inspiracją do jej powstania była gastronomia molekularna (określenie ukute około 1988 roku), która wykorzystuje podobne techniki w odniesieniu do żywności. Zarówno w przypadku żywności, jak i napojów, celem jest manipulowanie stanami materii, aby stworzyć nowe smaki, odczucia w ustach, tekstury i wizualizacje, które wzbogacają doświadczenie.
Czym jest miksologia molekularna?
Praktyka miksologii molekularnej została rozpowszechniona w późnych latach 2000 i wczesnych 2010. Był to okres rozkwitu nowoczesnej sceny koktajlowej, kiedy barmani nie tylko ożywiali wiele zapomnianych klasycznych koktajli, ale także wymyślali nowe wersje klasycznych drinków. W tamtym czasie w świecie koktajli kładziono nacisk na spektakularne efekty, a miksologia molekularna dobrze się w to wpasowała.
Popularne techniki miksologii molekularnej obejmują wykorzystanie piany, ciekłego azotu, żeli, mgły, ciepła, płynów krzepnących i wielu innych. Wielu barmanów i lokali na całym świecie specjalizowało się w miksologii molekularnej, podobnie jak restauracje specjalizowały się w kuchni molekularnej.
Od początku 2010 roku ta technika nieco wypadła z łask. Barmani i pijący porzucili ten spektakl w pogoni za wyrafinowanym smakiem i bardziej prostymi drinkami o wyrafinowanej równowadze smakowej. W dużej mierze miksologia molekularna jest postrzegana jako moda, która pewnego dnia może doczekać się kolejnego odrodzenia.
Składniki i techniki
Sercem miksologii molekularnej jest szereg procesów i składników, które brzmią jak z laboratorium naukowego, a nie z baru. Na przykład mleczan wapnia i alginian sodu są wykorzystywane do tworzenia jadalnych kul koktajlowych przy użyciu procesu zwanego sferyfikacją.
Innym popularnym procesem jest emulgacja, która wykorzystuje emulgator do związania dwóch płynów, które zwykle się nie mieszają, takich jak tłuszcze z wodą. Koktajle mogą również zawierać zawiesinę, w której składnik taki jak guma ksantynowa zagęszcza ciecz tak, że będzie ona zawieszona w innej cieczy.
W bardziej prostych technikach, ciekły azot lub suchy lód tworzy lodowate napoje, które dymią. Należy zachować dużą ostrożność przy tych technikach, ponieważ składniki w tak ekstremalnych temperaturach mogą uszkodzić gardło i organy wewnętrzne pijącego.
Wśród składników stosowanych w miksologii molekularnej znajdują się chlorek wapnia, guma arabska, guma ksantynowa, lecytyna sojowa, żelatyna i inne substancje żelujące jak agar-agar. Niektóre z nich są powszechnymi składnikami używanymi do dostosowania standardowych przepisów do specjalistycznych diet, w tym bezglutenowych wypieków i dań wegańskich.
Jak i gdzie się nauczyć miksologii molekularnej?
Aby rozpocząć przygodę z miksologią molekularną, nie trzeba mieć wykształcenia naukowego. Musisz jednak postępować ostrożnie i przeprowadzić odpowiednie badania na temat bezpieczeństwa niektórych składników, zwłaszcza jeśli nie są one zazwyczaj używane w żywności i napojach. Upewnij się również, że wszelkie nieznane składniki są dopuszczone do kontaktu z żywnością, ponieważ niektóre wersje nie są przeznaczone do spożycia. Najlepszą opcją nauki są kursy barmańskie, gdzie od podstaw i w bezpieczny sposób nauczysz się technik miksologii molekularnej. Zdecydowanie polecamy ten zasób, ponieważ jak można wywnioskować z tekstu, miksologia molekularna może być skomplikowana do samodzielnej nauki.
Podsumowanie
Miksologia molekularna to ciekawy sposób na komponowanie drinków w oryginalny sposób. Warto nauczyć się kilku technik, aby zaimponować partnerowi, znajomym, lub rodzinie.