Implanty zębowe to sztuczne korzenie wykonane najczęściej z tytanu, który jest dobrze tolerowany przed organizm. Zastępują pojedyncze lub całkowite uzębienie. To ostatnimi laty popularna metoda uzupełniania braków w uzębieniu. Kto kwalifikuje się do tego zabiegu? Od jakich czynników uzależnione jest powodzenie wszczepienia sztucznych korzeni?
Implanty zębowe – wskazania do wszczepienia
Implanty zębowe stosowane są u osób, które chcą uzupełnić pojedyncze, częściowe lub całkowite braki uzębienia. U większości osób są dobrze tolerowane przez organizm i raz wszczepione służą przez całe życie. Można montować na nich korony lub mosty. Jakie są wskazania do ich wszczepienia? Decydują się na nie osoby, które:
- chcą uzupełnić pojedyncze zęby lub kompletne uzębienie,
- nie chcą nosić protezy zębowej, ponieważ jest to zbyt kłopotliwe,
- chcą uzupełnić uzębienie w przypadku braków o różnej objętości.
Kluczową rolę pełni proces zrastania się implantu z tkanką dziąsła i kości, czyli osteointegracja. Składa się z wielu etapów i zależy od różnych czynników.
Implanty zębowe a szybkość osteointegracji
Implanty zębowe mogą zastąpić utracone zęby pod warunkiem, że proces osteointegracji przebiegnie prawidłowo. Zależy to od wielu czynników:
- gęstości kości w miejscu wszczepienia implantu,
- technika wprowadzenia implantu w otwór nawiercony w kości szczękowej,
- jakość materiału, z którego wykonany jest implant (tytan jest dobrze tolerowany przez organizm),
- prawidłowego obciążenia implantu koroną protetyczną.
Wszczepienie implantów powoduje w pewnym stopniu uszkodzenie kości, która musi się zregenerować oraz zintegrować z ciałem obcym. Regeneracja to proces, który przebiega wieloetapowo:
- W miejscu nawiercenia otworu pojawia się stan zapalny, który jest naturalnym zjawiskiem. Dochodzi do uszkodzenia naczynek krwionośnych dziąsła, wskutek czego tworzy się skrzeplina.
- Uszkodzenie dziąsła i kości wywołuje reakcję uwalniania składników budulcowych, które wypełniają powstałe braki w dziąśle i kości.
- Z czasem dochodzi do tworzenia się fibrynowego rusztowania, a proces wzrostu powoduje wytwarzanie sieci naczyń krwionośnych i zwiększenie napływu osteoblastów.
- W wyniku procesu kościotwórczego tworzy się macierz kostną, czyli osteoid.
- W końcowym etapie kościec wzmacnia się i zaczyna przylegać do powierzchni implantu.
Implanty zębów a proces osteointegracji
Implanty zębów mogą służyć przez całe życie, jeśli proces osteointegracji przebiegnie prawidłowo. Jednak istnieją czynniki, które mogą go zaburzać. Zbyt mała gęstość kości, niewłaściwa technika wszczepienia implantu, zaburzenia krzepliwości czy przebyte stany zapalne błony śluzowej dziąseł wyraźnie osłabiają tkanki. W przypadku niskiej gęstości kości stosowane są specjalne materiały kościotwórcze oraz kościozastępcze. W celu prawidłowego obciążenia implantu koroną konieczne jest pełne wygojenie. W przypadku gdy proces osteointegracji przebiega nieprawidłowo, może dojść do odrzutu implantu, przez co ponowne wszczepienie może okazać się niemożliwe. Pomimo że implanty zębów doskonale zastępują naturalne uzębienie, to w przypadku zębów z rozwiniętą próchnicą stosowane jest leczenie kanałowe. W tego typu leczeniu specjalizuje się dział stomatologii, czyli endodoncja. Leczenie polega na usunięciu zniszczonej miazgi oraz poszerzeniu kanału zębowego, który wypełniany jest specjalnym materiałem i uszczelniaczem. Natomiast u pacjentów, którzy utracili zęby, a zabieg wszczepienia implantów nie jest możliwy, protetyka stomatologiczna oferuje innowacyjne protezy, który zastępują naturalne zęby.
Implanty zębowe to popularne rozwiązanie, ale powodzenie zabiegu zależy od prawidłowego zrośnięcia się tkanek dziąsła i kości z powierzchnią sztucznego korzenia. Zanim uszkodzone dziąsła i kość zaczną się zrastać, najpierw muszą się oczywiście zregenerować.